مهمترین عوامل کودک آزاری

یکی از جرم های درحال رشد کودک آزاری است . در چند سال اخیر افزایش قابل توجه ای در آمار مربوط به کودک آزاری دیده شده است . بر اساس آمار های مربوط به کودک آزاری  هرساله هزاران کودک در سرار جهان مورد اذیت و آزار قرار می گیرند . با آگاهی از علائم کودک آزاری میتوان به کودک کمک کرد تا از درد و رنج آن رهایی یابد .

کودک آزاری بدترین شکل مجازاتی است که میتوان برای یک کودک تعیین کرد . با این روش کودک بقیه عمرش را با زخم های روحی ، عاطفی و حتی فیزیکی سپری خواهد کرد و همچنین این امار

می تواند منجر به آسیب های جبران ناپذیر ذهنی و بدنی در او شود . در برخی از موارد حتی با پایانی غم انگیز مواجه می شویم که در آن کودک جانش را از دست  می دهد  .

در این رابطه با سرهنگ دوم محسن شاوردیان رئیس اداره مشاوره و مدد کاری معاونت  فرماندهی انتظامی خراسان شمالی گفت و گویی داشتیم که در زیر می خوانید.

به فگته این مقام انتظامی کودک آزاری معلولی است از عامل های چندگانه که مشکلات جبران ناپذیری را برای کودکان و نوجوانان در معرض آسیب ، ایجاد می کند و  هر نوع کوتاهی و غفلت یا ارتکاب به هر عملی که بهداشت   و سلامت جسمانی و روانی کودک را به مخاطره اندازد و خدشه ای بر آن وارد کند کودک آزاری قلمداد می شود.

وی کودک آزاری در ۳ عنوان کودک آزاری جسمی، کودک آزاری عاطفی و کودک آزاری جنسی بر می شمرد و می گوید: کودک ازاری جسمی مثل شلاق زدن ، هل دادن ، لگد زدن ، پرت کردن ، جراحت جسمی به کودک وارد کردند ، حمله فیزیکی، بریدگی ، کبودی ، شکستگی استخوان و… که برای کودک قبل از سن ۱۸ سال توسط افراد بزرگسال ایجاد شود.

کودک آزاری عاطفی  بی توجهی به نیاز های عاطفی کودک ، طرد کرد کردن کودک ، اعمال خشونت خانوادگی در حضور کودک ، تشویق نکردن کودک ، خوردن الکل توسط والدین در حضور کودک استفاده از مواد در حضور کودک و… که کودک را از نظر عاطفی مورد آسیب قرار می دهد .

و کودک آزاری جنسی  هر گونه آزار جنسی درگیر کردن کودک در فعالیتی که باعث ارضای فرد بزرگسال گردد ، تحمیل جنسی بر علیه کودک که فاقد تحول شناختی ، هیجانی و جسمی است . لمس ، بوسیدن ، وادار کردن کودک به دیدن روابط دو فرد بزرگسال ، اجبار به برهنه شدن ، عکس گرفتن از بدن کودک ، نشان دادن عکس از افراد برهنه به کودک را می توان از عنواع کودک آزاری جنسی نام برد .

سرهنگ شاوردیان برخی عوامل ایجاد کننده  کودک ازاری را به شرح زیر عنوان می کند:

الف ) خانواده

از عوامل مهم در بزهکاری اطفال ، تصور خانواده در فراهم اوردن محیطی عاطفی ، آرام و امن برای کودک است . اکثر آزار ها در خانواده از سوی والدین اعمال میشود ، بنا بر این بررسی عوامل خانوادگی در سبب شناسی آزار ، اهمیت ویژه ای دارد . از آنجایی که خانواده نزدیک ترین تماس را با کودک طی سال های رشد وی دارد ، در تعیین الگو های رفتاری که یک کودک از خود نشان می دهد نقش مهمی ایفا می کند به همین دلیل در سال های اخیر ، قسمت عمده ای از تحقیقات جرم شناسان در خصوص ریشه یابی بزهکاری اطفال ، متوجه خانه و خانواده به روش های تربیتی کودک بوده است .

یکی از معیار های سنجش کیفیت خانواده ، تأدیب و نظافت درست و مستمر است ، خانواده هایی که پیش از اندازه به کودکان خود سخت می گیرند و یا بالعکس والدینی که هیچ گونه نظارتی بر فرزندان خود ندارند ، احتمال درگیر شدن این نوجوان در تخلفات بسیار است ، در حقیقت نظارت تناقض آمیز شدیدا سخت گیرانه و همچنین نظارت سهل انگارانه ، از جمله مهم ترین عوامل پیش بینی کننده رفتار بزهکارانه به شمار می‌روند . متخصصین معتقدند لجوج ترین و سرکش ترین کودکان ، متعلق به خانواده هایی هستند که والدین آنها عقاید ضد و نقیض داشته و تفاهم در میان آنها معنا ندارد .

وجود روابط عاطفی میان والدین و کودک ، در تلفیق ارزش های جامعه به کودکان اهمیت فراوانی دارد ،

البته در محبت  ورزیدن به اطفال باید حد تعادل را رعایت کرد . نداشتن سرپرست و جدا بودن پدر و مادر از یکدیگر ، ناهنجاری های خانوادگی ، وجود اختلاف بین پدر و مادر و محیط های خانوادگی پرجنجال ، ناراحتی های عاطفی و روانی یکی از اعضای خانواده ، مانع از رشد اجتماعی مطلوب طفل شده و کودک را به بزهکاری سوق می دهد .

ب ) عوامل روانی

کودک آزاری رفتاری است ک بیشتر ، از اختلالات روانی بزرگسالان ناشی  می شود  . مشکلات عاطفی و رفتاری از قبیل افسردگی ، تحمل پایین در برابر ناکامی ، عزت نفس پایین ، انعطاف ناپذیری ، مشکلات در کنترل خشم ، نقص در توانایی برقراری همدلی و اضطراب ، میزان استرس درک شده و میزان درماندگی در زندگی این افراد بالا بوده است ، این افراد معمولا مشکلات خانوادگی دارند و نمی‌توانند با  کودک و یا سایر اعضای خانواده تعادلات مثبت و سازنده ای برقرار نمایند .

یکی از اختلالات شایع روانی افسردگی است ، که هم با غفلت و هم عنواع آزار نسبت به کودکان مرتبط است ، چرا  که عاطفه سطحی و کمبود انرژی از مشخصات بارز این اختلال است  و هرکدام می تواند افزایش دهنده احتمال کودک آزاری و غفلت باشد . در صورتی که والدین به بیماری های روانی مبتلا باشند، با رفتار هایی مانند تند خویی ، خشونت ، ناسازگاری ، بی توجهی و… که ناشی از بیماری روانی آنهاست ، سبب آزار کودکان می شوند .

ج _ عوامل اقتصادی

یکی از عوامل مهمی که هم جامعه و هم خانواده ها را تحت  تاثیر قرار می دهد و می تواند زمینه ساز کودک آزاری باشد ، وضعیت نامناسب اقتصادی – اجتماعی است .

فقر و کودک آزاری همبستگی نسبتا زیادی با هم دارند ، کودکانی که در خانواده های فقیر زندگی

می کنند به دلیل شرایط و محدودیت های موجود در مقایسه یا دیگر کودکان ایمنی کمتری دارند و نیاز های بهداشتی ، تغذیه ای ، آموزشی و روانی به شکل مستقیم و یا غیر مستقیم میزان بروز و شیوع کودک آزاری را افزایش  می دهد  .

در خانواده های فقیر ، میزان درامد خانواده محدود و ناکافی است ، محل سکونت این افراد  نیز به دلیل توان مالی اندک ، معمولا در مناطقی قرار دارد که فاقد امکانات رفاهی لازم می‌باشد ، منزل مسکونی انها معمولا بسیار کوچک و نامتناسب با جمعیت خانواده است ، در این خانواده ها غذا ، پوشاک ، هزینه ایاب  و ذهاب و سایر تسهیلات به سختی تامین می شود و حتی در بعضی از خانواده ها شدت فقر به حدی است که کودکان نیز ناگزیر برای کمک به تامین معاش خانواده به کار  گماشته می‌شوند .  کار کودک به خودی خود زیان اور نیست ، اما اگر باعث شود بالاجبار از تحصیل محروم شود و یا نو کار به نحوی باشد که حقوق کودک در آن رعایت نشود می‌تواند ،  منجر به بعضی از انواع آزار یا بی توجهی شود .

وی در پایان با نتیجه گیری در خصوص این مبحث بیان می کند:

اکنون دیگر کودک آزاری پدیده ای چندان ناآشنا و جدید نیست و تقریبا اکثر افراد درباره آن شنیده یا خوانده اند . میلیون ها کودک و خانواده در جهان گرفتار این پدیده روحی و اجتماعی هستند اما بنظر می‌رسد آزار های روحی بر غم درصد بالایی که دارند هنوز مورد توجه خانواده ها قرار نگرفته و عمده تمرکز روی آزار های جنسی است درحالی که آسیب های روانی ناشی از آزار های نوع اول کم از آسیب های روانی آزار های جنسی نیست .

بخش قابل توجه ای از کودک آزاری ها محصول بی توجه ای یا غفلت عاطفی است که به اشکال مختلف اتفاق می افتند ، مانند بی توجه ای به توصیه و مراقبت های بهداشتی ، محرومیت از غذا و گرسنگی ، بی توجه ای به رشد جسمی و روحی کودک ، قرار گرفتن کودک در معرض مواد مخدر و عدم مراقبت کافی از کودک و بی توجه ای به تحصیل کودک ، اطلاع رسانی ، آموزش در زمینه پیشگیری از بی توجهی و آزار روحی کودک ، شرایط آموزشی و امکانات آموزشی مناسب و محیط امن برای کودکان ، حمایت دولت در فراهم کردن خدمات مشاوره ، بهداشت و درمان و کمک هزینه هایی برای فرزندان ، ایجاد اشتغال برای خانواده ها تا حدود بسیار زیادی از میزان بی توجهی و کودک آزاری می کاهد .

استان فرهنگ ها